Feestelijk het voorjaar in met de uitbundige dans van Mauro Bigonzetti
Om de lente én het leven te vieren, presenteert Introdans in het voorjaar van 2024 SPRING, een programma dat zich concentreert rond het werk van Mauro Bigonzetti. De creaties van de Italiaanse meesterchoreograaf worden gekenmerkt door een uitzonderlijke diversiteit, maar in SPRING wordt vooral de uitbundige en levenslustige kant van zijn oeuvre belicht. Naast twee van de grootste publieksfavorieten uit het repertoire van Introdans – Cantata en (drie delen uit) Rossini Cards – creëert Bigonzetti voor SPRING, speciaal voor Introdans, ook een nieuwe, bruisende choreografie. In een groot aantal theaters wordt Cantata live begeleid door de Italiaanse vrouwenfolkgroep Assurd (L. Monti – C. Vetrone), Enza Pagliara en Enza Alessandra Prestia.
.
SPRING gaat 22 maart 2024 in première in Stadsschouwburg Nijmegen. Tournee t/m 1 juni 2024.
Mauro Bigonzetti (1960, Rome) leidde onder meer het beroemde Ballet de la Scala in Milaan en werkt als freelance choreograaf voor balletgezelschappen in en buiten Europa, waaronder toonaangevende gezelschappen als het Moskouse Bolsjoj Ballet, English National Ballet, Stuttgarter Ballett, New York City Ballet en Les Grands Ballets Canadiens.
Introdans-directeur Roel Voorintholt: “We streven er bij Introdans naar om jaarlijks een programma uit te brengen waarin we de focus leggen op het werk van één choreograaf; iemand die voor ons gezelschap van groot belang is. Om op die manier ook de lijn in iemands ontwikkeling te kunnen laten zien. Maar in het geval van Bigonzetti zeker ook omdat we weten dat we ons publiek met deze bijzondere ode een groot plezier doen. Bigonzetti’s werk is enorm ‘uplifting’, je krijgt er energie van, zin om zelf te dansen en om het leven te vieren.”
Nieuwe creatie en Rossini Cards
SPRING gaat van start met een feestelijk openingsdeel, dat naast een volledig nieuwe creatie van Bigonzetti – een uiterst fysiek werk voor een groot dansersensemble – bestaat uit drie delen uit zijn veelgeprezen Rossini Cards, waarvan de eerste twee ook nieuw zijn voor Introdans. Bigonzetti liet zich voor dit ballet inspireren door het werk van zijn landgenoot Gioacchino Rossini (1792-1868), die behalve een beroemd barokcomponist ook een fijnproever en uitstekende kok was. In het openingsdeel verwijst Bigonzetti daar ook duidelijk naar: aan een lange tafel laaft het volledige dansers tableau zich in een strakke, groteske choreografie aan een copieus diner. Het daaropvolgende duet lijkt aanvankelijk heel stemmig en romantisch te zijn, maar blijkt algauw een flink staaltje acrobatiek van de dansers te vergen, met hier en daar een fikse knipoog. In de kolderieke finale gaan vervolgens alle remmen los. Losjes in het pak gestoken zwieren de dansers in paren rond, vormen al rondrennend steeds nieuwe patronen en springen als vlooien omhoog. Alles tot op de seconde getimed, want Rossini Cards valt of staat met een perfecte uitvoering.
De pers over Rossini Cards: ‘Zo zwierig als ze in paren opkomen, zo scherp verspringen ze in strak wisselende rijen (..) Door de heldere patronen wordt de tinteling van Rossini’s operamuziek zicht- en voelbaar. Laat die tafel met kaarslicht uit het begin van Rossini Cards ook maar aanrukken!’ – de Volkskrant
Cantata
Na de pauze vervolgt SPRING met Bigonzetti’s opzwepende meesterwerk Cantata. In dit aardse en gepassioneerde ‘powerstuk’ laat de choreograaf de verschillende karakters uit een Italiaans dorp prachtig tot leven komen, daartoe geïnspireerd door de aanstekelijke, rauwe zang van de Zuid-Italiaanse vrouwenfolkgroep Assurd (L. Monti – C. Vetrone), Enza Pagliara en Enza Alessandra Prestia. Mannen en vrouwen meten zich in krachtige ensembledansen en ontmoeten elkaar in prachtige duetten, die nu eens dramatisch of weemoedig zijn en dan weer licht en humoristisch. Als toeschouwer kun je moeilijk onberoerd blijven bij deze uitbundige ode aan de zuidelijke volkscultuur, de liefde, en misschien wel vooral aan de gekte. Cantata werd bij eerdere uitvoeringen dan ook steeds op staande ovaties onthaald.
De pers over Cantata: ‘Cantata is enerverend, uitgelaten, bij vlagen heerlijk bizar en doet het publiek vooral naar het eind toe naar adem happen’ – De Gelderlander