Nieuwe creaties
De bekende musical- en theaterchoreograaf Daan Wijnands (recent onder meer Hij gelooft in mij, Hello Dolly, All Stars en Alex Klaassens’ Showponies) creëert een nieuw werk voor het End of Season Gala. Het wordt een bruisende, revue-achtige choreografie. 

Voorts brengt Introdans-choreograaf Adriaan Luteijn speciaal voor dit End of Season Gala weer een bijzondere ontmoeting tot stand. Ditmaal tussen enkele Introdans-dansers en een groep bekende dragqueens onder aanvoering van de flamboyante Ma’MaQueen (alias voor Dennis Bijleveld), die in een nieuwe, spetterende choreografie samen het toneel zullen delen. 

Bon Appétit en Three
Ook worden tijdens dit End of Season Gala twee creaties gedanst van Robert Battle, artistiek directeur van het befaamde Alvin Ailey American Dance Theatre. Het eerste werk, Bon Appétit, zit vol tribal- en latin-invloeden. Met een subtiele knipoog verwijst Battle naar het kannibalisme, maar de choreografie is vooral een abstracte, ritmisch uiterst krachtige vertaling van Steve Reichs meesterlijke Music for pieces of wood. 

Het tweede werk, Three, werd genomineerd voor de Zwaan voor ‘Meest Indrukwekkende Dansproductie’, de belangrijkste choreografieprijs van Nederland. Het is een hilarisch en atletisch powerstuk, waarbij drie mannen losgaan in een ‘muscular jam session’. ‘Een zo geslaagde en absolute versmelting van hiphop, breakdance en moderne dans kregen we niet eerder te zien’, aldus de jury van de Zwanen. En ook: ‘Nergens ontbreekt het aan scherpte, de fysieke beheersing is grandioos, het plezier spat eraf en de concentratie is weergaloos.’ 

De pers over Three: ‘Drie onstuimige bravourehaantjes combineren knap getimede, hiphopachtige etnische moves met atletisch ballet. Het is een feest van golvende torso’s en bizar breakende ledematen, met humor op de koop toe’ – Trouw 

Pure en Wrapped
Met Sidi Larbi Cherkaoui’s magische Pure en het duet uit Inbal Pinto’s absurdistische Wrapped is het End of Season-galafeest compleet. Cherkaoui is een meester in het creëren van bijzondere duetten, waarbij hij zich in het verleden onder meer liet inspireren door flamenco en Indiase dans. Voor het tegelijkertijd lyrische en virtuoze Pure maakte hij gebruik van Japanse tekens: de vrouw in het duet beschildert haar lichaam ermee, waarmee ze niet alleen iets creëert, maar ook iets – haar puurheid – vernietigt. Teder maar tevergeefs probeert de man dit proces te keren. 

Wrapped, van de Israëlische choreografe Inbal Pinto, werd onder meer bekroond met een prestigieuze Amerikaanse Bessie Award. In deze publieksfavoriet versmelt Pinto humor en poëzie in een visueel rijke, denkbeeldige wereld tot, zoals zij zegt, een ‘urban legend’.  

De pers over Wrapped: ‘Door de retrokostuums vol rode spatten en het toneelbeeld vol groen-gouden en zilverkleurige stoffen waan je je soms tussen schilderijen uit de renaissance, met tot leven gewekte stillevens.’ de Volkskrant 

Met het End of Season Gala nemen tevens enkele dansers die al vele jaren aan Introdans verbonden zijn afscheid van het danspodium.