recensie SPRING "levendig en meeslepend" - de Volkskrant ★★★★
24 maart 2024
Vernieuwend of verbluffend is Mauro Bigonzetti’s choreografie niet, maar bij Introdans wel levendig en meeslepend
Rossini Cards vormt een schitterende start van het drieluik Spring, waarin het dansgezelschap het werk van de Italiaanse choreograaf heeft gebundeld.
Een zucht van bewondering golft door de zaal wanneer het doek opgaat en 25 Introdansers aan een podiumbrede eettafel stijlvol en spatgelijk hun armen en bovenlijven bewegen op een operafragment van Gioachino Rossini (1792-1868). Vervolgens maken Vérine Bouwman en Salvatore Castelli zich los om hun bijna naakte lichamen op het voortoneel beheerst en acrobatisch in elkaar te vlechten. Wonderlijk hoe liefdevol zij haar voeten om zijn gezicht krult. Fraai hoe hij haar torso verlengt door de zijne eronder te schuiven. Een levend kunstwerk.
Deze voor Introdans nieuwe delen uit Rossini Cards (2004) vormen met de vrolijke finale vol vliegende baretten een schitterende start van het drieluik Spring. Daarin bundelt het Arnhemse dansgezelschap nieuw en bestaand werk van Mauro Bigonzetti (64).
De Italiaanse choreograaf legt veel nadruk op de symboliek van golvende armen en gebarende handen, zo blijkt ook uit de wereldpremière Bambù (2024), speciaal gemaakt voor Introdans. De tot een cirkel in elkaar gevlochten vingers vormen een terugkerende verwijzing naar de holle stam, de buigzaamheid en de bindende kracht van bamboe.
Het op band voorgedragen, Japanse sprookjesgedicht voegt weinig betekenis toe, maar Bigonzetti’s organische flow past de Introdansers als een handschoen. Vernieuwend of verbluffend is het niet, wel levendig en meeslepend.
Dat geldt zeker voor uitsmijter Cantata (2001), waarin de dansers energiek samenscholen als een feestelijk treffen op een dorpsplein. De vrouwen springen op schouders van mannen en zwiepen hun lange haren voorlangs hun gezicht. De grapjes over zweet, bloemkool en ansjovis zijn overbodig en Bigonzetti’s machismo druipt ervan af. Maar de expressieve zangstemmen van Cristina Vetrone (met accordeon), Lorella Monti (beiden van het duo Assurd), Enza Pagliara en Enza Alessandra Prestia vormen een gloedvol vrouwelijk tegenwicht.