In vijftig jaar wil je als dansgezelschap best wat aandenkens verzamelen. Daar weet Ton Wiggers, medeoprichter en algemeen directeur van Introdans, alles van. Speciaal voor het jubileum neemt hij ons mee langs drie memorabele relikwieën.

Tekst Bregtje Schudel | Foto Janita Sassen

Bronzen beeldje van een ballerina aan de barre voor de spiegel, jaren ’70

“Dit beeldje van een ballerina aan de barre voor de spiegel leek me wel leuk om mee te beginnen. Hans Focking, met wie ik in 1971 Introdans – toen Studio L.P. – begon, en ik kregen het als cadeau van de directie van de BASF, een groot multinationaal chemieconcern dat is gevestigd in Arnhem. Zij waren onze allereerste sponsor. Ze vonden dit zo leuk dat ze dit beeldje speciaal voor ons hebben laten maken. Ze waren, geloof ik, nog zenuwachtiger dan wij! In die tijd ging het allemaal toch ook wat makkelijker dan tegenwoordig. Vandaag de dag moet je eerst drie secretaresses langs voor je bij de directie bent. De toenmalige directeur van de BASF, de heer Mylanus, was zeer geïnteresseerd in kunst. BASF is ook jarenlang een hele prettige, trouwe sponsor geweest. Het beeldje heeft eigenlijk altijd bij mij op kantoor gestaan. Na mijn afscheid krijgt hij bij Introdans een mooie plek in de prijzenkast.”

Gipsen beeld Roel Voorintholt, circa 1987

“Dit is een gipsen beeld van artistiek directeur Roel Voorintholt, toen hij nog als danser bij Introdans werkte. Een van mijn zussen is beeldhouwster. Ze is autodidact. Ze wilde graag een sculptuur maken en was op zoek naar inspiratie. Toen heb ik haar een scènefoto van Roel uit Cellen, een van mijn eigen dansstukken uit 1987, gegeven. Je kan zien dat het een eerste poging is. Het opgetrokken been klopt anatomisch niet helemaal, maar verder is hij wel goed gelukt. Mijn zus wilde liever helemaal opnieuw beginnen. Daar heb ik toen een stokje voor gestoken. Fouten maken hoort bij elke ontwikkeling. Daar leer je van.
Ik vind het ook een mooi aandenken aan Roel, die al sinds 1982 aan het gezelschap verbonden is. Zijn geschiedenis bij Introdans gaat al bijna even ver terug als die van mij. Het is wel een heel fragiel beeldje. Het lijkt heel zwaar en solide, maar is in werkelijkheid heel broos. Ik denk ook niet dat hij een grote verhuizing nog gaat overleven. Eigenlijk hoop ik dat Roel het wil adopteren, wanneer ik stop als algemeen directeur.”

“Dit stukje muur gaat straks mee terug naar huis naar de Van Lawick van Pabststraat. Zo komen de twee voormalige danslocaties toch nog samen.”

Stukje (dans)muur in lijst, 1985

“Introdans is ooit begonnen bij mij thuis in de woonkamer, aan de Van Lawick van Pabstraat in Arnhem. Studio L.P. heette dat, als een verwijzing naar de straat. Toen dat te klein werd voor ons groeiende gezelschap, mochten we van de gemeente overdag gebruik maken van een buurthuis met een piepklein toneeltje aan de Scheldestraat in Presikhaaf. Klokslag vijf uur moesten we er uit. Daar hebben we soms wel mee gesjoemeld. Dan belden we de conciërge: ‘Blijf maar lekker thuis, wij sluiten wel af!’ Zo konden we toch nog iets langer door. Van 1980 tot 1985 hebben we daar gezeten, tot we overgingen naar onze huidige locatie aan de Vijfzinnenstraat. Toen we verhuisden kwam Kees Tjebbes, onze technicus, hier mee aan: twee stukjes muur van het buurthuis in een lijstje. Tjebbes is bij ons als technisch medewerker begonnen, daarna heeft hij jarenlang bij NDT gewerkt. Hij is nu de privé-belichter van Jiří Kylián. Ik zie hem nog best regelmatig, omdat Introdans ook een aardig aantal Kylián-stukken op het repertoire heeft. Het buurthuis zelf bestaat niet meer, dat moest plaats maken voor nieuwbouw. Maar dit stukje muur gaat straks mee terug naar huis naar de Van Lawick van Pabststraat. Zo komen de twee voormalige danslocaties toch nog samen.”