recensie ICOON - Het Parool
Koningin van het minimalisme Lucinda Childs plukt de dag
9 april 2025
door: Wendy Lubberding
Introdans brengt dit seizoen heel precies gedanste odes aan twee absolute grootmeesters in de minimalistische dans. Na Krysztina de Châtel is het nu de beurt aan de Amerikaanse choreograaf Lucinda Childs, met een indrukwekkend programma.
Als iets het vroege werk van Lucinda Childs kenmerkte, naast de vaak geroemde uiterst minimalistische precisie die neerkomt op moordende telpatronen voor de dansers, is het dat de dansers elkaar niet of nauwelijks aanraakten. Het nieuwste werk van de nu 85-jarige ‘koningin van het minimalisme’, Notes of Longing, laat zien hoe ze dat gegeven heeft losgelaten en de aanraking gretig omarmt.
Notes of Longing is een van de vijf werken van Child die samenkomen in programma ICOON van Introdans. Componist-pianist Matteo Myderwyk speelt zelf live de pianobegeleiding voor dit werk. Dat is iets om naar uit te kijken, zeker in contrast met het muziekloze eerste stuk, Interior Drama.
Ook de andere drie delen worden live begeleid, door het Nationaal Jeugdorkest: Kilar met de crinolines van staaldraad voor vier danseressen, het dromerige Petricor met de ultralicht gedanste duetten en van kleur verschietende rijen dansers en Concerto, met de wereld als een verzameling levende en continu verschuivende patronen.
Interior Drama is in 1977 gemaakt om in de buitenlucht te worden gedanst, op de platte daken van stedelijke gebouwen. Het werk is voor het eerst te zien in Nederland, al is het wel binnen, in de grote schouwburgzalen. Dat maakt het niet minder indrukwekkend. Vijf dansers in nauwsluitende witte danspakken lopen gedurende 25 minuten zonder muziek een ingewikkeld patroon van denkbeeldige lijnen, krullen en halve cirkels.
Met een arm die zich uitstrekt op borsthoogte begint ieder op een eigen moment aan de serie passen en bewegingen. De voeten maken een zachte, maar snelle ritmische soundtrack. De individuele patronen vormen soms samen een synchrone passage, soms splitst de groep zich in een tweetal en een drietal, soms zijn er drie eenlingen bezig en een koppel.
Citroengelige ochtendlicht
Ook Notes of Longing is prachtig sprekend vormgegeven met sculpturale witte kostuums van vaste ontwerper Dominique Drillot. De broeken van de dansers zijn als Griekse zuilen, wit met verticale plooien, om bij hoog opgerichte benen als een Chinese waaier uit te vouwen. De dans is gezet op negen stukken uit de pianocyclus met dezelfde titel van de eerdergenoemde Myderwyk.
Startend vanuit een kring heeft dit werk iets van een ritueel. Tegen de achterwand die als een wolkeloze hemel verschiet van het citroengelige ochtendlicht tot het verzadigde rood van een zonsondergang splitsen zich uit die kring duetten af, soms een trio of een kwartet. En hier houden de dansers elkaar telkens vast met lichte armen, dragen elkaar en schuiven hun torso’s dicht langs elkaar. Childs plukt de dag. Met geweldige lichtheid en precisie.