13 december 2024

In het voorjaar van 2025 staan twee monumentale, minimalistische dansvoorstellingen van twee iconische choreografen op het programma bij Introdans. Met ICOON van de 85-jarige Amerikaanse choreograaf Lucinda Childs en TYPHOON van de 81-jarige Nederlandse choreograaf Krisztina de Châtel brengt het gezelschap een ode aan hun volstrekt unieke, hypnotiserende werk. Het publiek beleeft een (tijd)reis, van het oudere werk uit de jaren zeventig tot een gloednieuw werk van Lucinda Childs dat ze speciaal voor Introdans maakt. De programma’s zijn een eerbetoon aan de twee grootheden in de minimalistische dans. TYPHOON gaat op 22 februari 2025 in première in ITA Amsterdam, de landelijke tournee in m.n. de middenzalen loopt t/m 10 mei 2025. ICOON gaat 14 maart 2025 in première in Stadsschouwburg Nijmegen met een landelijke tournee in de grote zalen t/m 9 mei 2025.

“Introdans hecht aan het koesteren en hernemen van bestaand repertoire om te voorkomen dat dans wegwerpkunst wordt en ook een nieuwe generatie publiek van deze imposante werken kennis kan nemen. Ik ben altijd een bewonderaar geweest van het minimalistische werk van Lucinda Childs en Krisztina de Châtel. De helderheid in structuur die De Châtel laat zien in TYPHOON, de minimale verschuivingen en de strijd met de kracht van de windmachines boeien enorm. Het meditatieve en uiterst esthetische werk van Childs voert je mee en blijft boeien tot het einde. In 2025 wordt Childs 85 jaar. We zijn vereerd dat ze voor ons een nieuw werk creëert en dat we met dit focusprogramma deze mijlpaal samen kunnen vieren.” aldus Roel Voorintholt, artistiek directeur van Introdans.

ICOON: focusprogramma rond het werk van Lucinda Childs
Met het focusprogramma ICOON viert Introdans de 85-jarige verjaardag van Lucinda Childs. Het publiek wordt meegenomen op een (tijd)reis die begint met Interior Drama uit 1977, nieuw voor het Nederlandse publiek. Daarna volgen favorieten als Kilar, Petricor en Concerto. De reis eindigt met de wereldpremière van een nieuw werk van Childs: Notes of Longing. “Hoe bijzonder is het dat wij als Nederlands gezelschap zo’n intensieve relatie met dit Amerikaanse icoon hebben kunnen opbouwen. Haar werk is meditatief en biedt bezinning in een vaak chaotische wereld.” zegt Roel Voorintholt. Met haar geometrische, bijna mathematische bewegingstaal en haar spel met repetitie en variatie heeft Childs een meesterlijk repertoire opgebouwd dat wereldwijd wordt geprezen. Introdans heeft het voorrecht om als enige gezelschap ter wereld een groot deel van dit werk regelmatig op te voeren. ICOON wordt in een aantal theaters live begeleid door Het Nationaal Jeugd Orkest.

TYPHOON: een monumentale krachtmeting
Introdans brengt het werk van Krisztina de Châtel terug op de planken met een herneming van haar iconische voorstelling TYPHOON (1986). Deze monumentale choreografie speelt zich af tegen een decor van windmachines, ontworpen door beeldend kunstenaar Peter Vermeulen. De dansers gaan de confrontatie aan met de wind, die varieert van lichte bries tot een heuse storm, waarbij hun bewegingen tastbaar maken wat anders ongrijpbaar blijft. “Met TYPHOON tonen we de tijdloze kracht van De Châtels werk en maken we het toegankelijk voor een nieuwe generatie.” zegt Roel Voorintholt. Begeleid door de iconische klanken van Simeon ten Holts Canto Ostinato biedt deze voorstelling een diepgaande en meeslepende ervaring. TYPHOON is een coproductie van Introdans met Stichting De Châtel sur Place.

Over Lucinda Childs
Onbuigzaam. Zo bestempelt de Amerikaanse choreografe Lucinda Childs (1940) haar eigen werk. Childs geldt als een van de ‘grand old ladies’ van de Amerikaanse moderne dans en onderscheidt zich met een bewegingsstijl die volstrekt eigen is: onveranderlijk abstract, en – ook door de geheel eigen manier waarop ze de muziek gebruikt – razend moeilijk om te dansen. Ze bedenkt, zegt ze zelf, een aantal bewegingsfrases rond een thema en vervolgens zoekt ze daarbinnen naar zoveel mogelijk variatie. Childs is van grote invloed geweest op de ontwikkeling van de moderne dans in de twintigste eeuw.

Over Krisztina de Châtel
Choreograaf Krisztina de Châtel (1943) weet telkens opnieuw te boeien met haar unieke, energieke dans vol minimalistische en wiskundige bewegingen. De succesvolle reprises van Thron (2017) en Pulse (2019) en het monumentale Föld (2022) laten zien hoe haar voorstellingen telkens weerklank vinden bij een nieuwe generatie kijkers. Haar voorstellingen draaien rond contrasten en confrontaties: kwetsbare menselijke lichamen staan tegenover natuurelementen als wind, aarde en water, of de imposante ruimte van een kerkgebouw of machineloods. In het lichaam zelf woedt ook een strijd: tussen passie en beheersing, tussen individuele vrijheid en de anonimiteit en geborgenheid van het collectief.