Vérine Bouwman

Geboren: 1987, Nijmegen (Nederland)
Opleiding: Nationale Balletacademie, Amsterdam
Ervaring: Introdans (sinds augustus 2006)
Onderscheiding: Prijs van Verdienste Dansersfonds ’79 (2018)

Er gaan een analyticus en een keiharde doorzetter schuil achter haar zachte voorkomen. Danseres Vérine Bouwman verliest al jong haar hart aan ballet. Ze is zes als ze voor het eerst meegaat met een vriendinnetje en het “meteen heel erg leuk” vindt. Dan turnt ze trouwens ook al én ze doet aan wedstrijdzwemmen.

Synchroonzwemmen en ballet

Het zwemmen mondt uit in een plaats in het nationaal talententeam synchroonzwemmen. En ook voor dans blijkt Vérine een meer dan gemiddelde aanleg te hebben. “Vanaf mijn elfde ging ik doordeweeks iedere ochtend met de trein naar het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. ’s Middags – na de laatste school- en danslessen – nam ik de trein terug naar Veenendaal voor een paar uur zwemtraining. Mijn vader haalde me dan vanuit zijn werk rond een uur of negen bij het zwembad op. Ik kon het niet meer combineren toen de schoolvoorstellingen en de zwemwedstrijden op dezelfde dagen begonnen te vallen. Ik moest kiezen.” Het wordt ballet. “Een echte carrière als synchroonzwemmer is in Nederland niet mogelijk. Daarvoor moet je naar het buitenland en zelfs daar heeft het niet de status van een beroep. Dat speelde ook wel mee in mijn beslissing. Als ik de top niet kan halen, verlies ik mijn interesse.”

Stoppen is geen optie

Het kenmerkt haar ten voeten uit. “Als ik iets doe, wil ik het hoogste bereiken. Stoppen is dan geen optie.” Maar ook als ik gewoon een keer ziek ben, denk ik dat de wereld vergaat en dat ik “mezelf en iedereen in de steek laat. In dat opzicht ben ik loyaal.”

Ze rondt haar dansopleiding niet af in Den Haag. “Ik was dertien toen ik niet verder mocht. De verwachting was dat mijn voeten klassiek ballet op den duur niet aan zouden kunnen.” Stoppen kwam niet in haar op. “Ik heb er van geleerd om spieren te kweken op de juiste plekken, mijn benen en voeten tot het uiterste te strekken en de beste lijnen voor mijn lichaam te creëren.” Ze auditeert daarna in Amsterdam en Antwerpen en wordt op beide scholen aangenomen. “Ik koos voor Amsterdam.

Stage bij Introdans

Op mijn zeventiende – in mijn tweede jaar hbo – begon ik aan een stage bij Introdans. Die beviel wederzijds zo goed dat mijn stagecontract nog een keer verlengd werd en ik aan het eind daarvan niet meer terug naar school wilde. Ik heb toen hemel en aarde bewogen om een contract te krijgen. Toen dat gelukt was, heb ik op school gesmeekt om mijn theorievakken en scriptie te mogen afmaken tijdens mijn eerste contractseizoen. Inmiddels dans ik al sinds 2006 bij Introdans. De tijd vliegt!”

Een unieke situatie

“Ik houd van dansen en ik kan me nog geen leven zónder voorstellen, maar ik zie mezelf ook niet nog járenlang dansen. Het is een veeleisend beroep. Met lange dagen, veel avonden van huis. Ook het reizen is niet bevorderlijk. Ondanks weinig blessures merk ik wel dat ik lichamelijk langzamer herstel dan tien jaar geleden. Mijn grootste wens is moeder te worden en een gezin te stichten met mijn man, collega én danser Salvatore. Onze situatie is nu uniek: we werken samen, dansen samen en gaan op tournee. Hoe mooi is dat. Dat koesteren we. Daarnaast leer ik nog elke dag bij. Maar ik ben ook heel nieuwsgierig naar een ander vak, naar een nieuw leven.

Muziek beweegt me

Vérine is dol op neoklassieke duetten op lyrische muziek, iets wat ook goed bij haar past. “Alhoewel de voldoening net zo groot kan zijn als ik iets dans waardoor ik totaal uit mijn comfortzone moet komen. Ik kan er echt van genieten om te zien hoe mijn lichaam en geest op nieuwe dingen reageren. Tijdens de repetities ben ik heel rationeel, tel ik de passen en zit ik volledig in mijn hoofd. Zodra ik iets goed beheers, kan ik me laten gaan. Op het podium ben ik vaak emotioneel.” De muziek in een choreografie is belangrijk voor haar. “Muziek beweegt me! Hopelijk verhuis ik snel naar een groter huis waar ik de ruimte heb voor een piano. Ik heb jarenlang met liefde pianogespeeld, en zou het heel graag weer oppakken.”

Prijs van Verdienste

In 2018 kreeg Vérine in bijzijn van Prinses Beatrix een bijzondere prijs uitgereikt: De Prijs van Verdienste van het Dansersfonds ’79. De jury zei over haar: “de enthousiaste, gretige oud-leerlinge van de Nationale Balletacademie in Amsterdam – én voorheen fanatiek zwemster – is uitgegroeid tot een onbetwiste, uiterst betrouwbare pijler binnen het danserstableau van Introdans. Haar danstechnische kwaliteiten gebruikt ze intelligent, efficiënt en met een uitstekend gevoel voor persoonlijke nuancering en dat maakt haar theatrale presentatie altijd overtuigend, integer en zonder overbodig uiterlijk vertoon.”