Geboren: 1993, Agrigento (Italië)
Opleiding: Agora Coaching project, Reggio Emilia
Ervaring: MMcompany, Reggio Emilia; Introdans (sinds augustus 2013)
Terwijl zijn vader zat te wachten tot hij zou gaan voetballen, werd Salvatore steeds nieuwsgieriger naar de balletlessen van zijn drie jaar oudere zus Luana. “Als jongste volg je nu eenmaal vaak wat de oudste doet”, zegt hij schouderophalend. Maar of het dat alleen was? Het was in ieder geval goed raak toen hij een keer mee mocht. De balletjuf herkende ogenblikkelijk zijn talent en stond erop om met zijn ouders te gaan praten. Die moesten even wennen, maar veranderden al snel in supporters.
“Ik ben opgegroeid in Porto Empedocle, een havenstad en badplaats aan de zuidkust van Sicilië. Echt in een warm nest. We zijn nog altijd heel close als familie, ondanks dat ik – door mijn danscarrière – al jong het huis uitging.” Salvatore’s moeder runt er haar eigen banketbakkerij – uiteraard met een compleet arsenaal verrukkelijke Siciliaanse zoetigheden – en zijn vader werkt er op het gemeentehuis. Ook zus Luana is er blijven wonen en werkt tegenwoordig op een advocatenkantoor. “Zij stopte met dansen toen ze tien was terwijl ik doorging. Het enige dat mijn vader me heeft gevraagd, is of ik het zeker wist. Toen ik “ja” zei, heeft hij me daarna altijd gesteund.”
Op zijn twaalfde krijgt Salvatore een studiebeurs van het Teatro dell’Opera di Roma. Zijn ouders brengen hem onder in een gastgezin in de hoofdstad. Hij houdt het één maand vol en keert dan weer terug naar huis. Niet vanwege de heimwee. Het strenge klassieke karakter van de dansschool breekt hem op. “In Rome leerde ik dat ik wel van klassiek ballet houd, maar zelf geen klassieke danser ben. In moderne dans kan ik me op een natuurlijkere manier uitdrukken. Ik houd ervan om op mijn blote voeten of op sokken te dansen en de grond te voelen, juist als tegenwicht voor de lichtheid van mijn bewegingen. Voor mij gaat dansen niet over wat je doet, maar hoe je het doet.” Op zijn zestiende ontstaat er een nieuwe kans; hij kan aan de slag als danser in tv-programma’s. Twee jaar lang danst hij de sterren van de hemel in tv-studio’s in Turijn, Rome en Bologna. “Het waren geen liveshows. Ik was steeds twee maanden weg voor opnamen en dan een maand thuis. Ondertussen volgde ik een opleiding als bouwkundig tekenaar.”
Nadat Salvatore zijn diploma op zak heeft, stopt hij met zijn tv-werk. Hij wil een nieuwe poging doen om zijn dansopleiding professioneel te vervolgen en zich voor te bereiden op wat hij “het echte leven” noemt. Hij wordt aangenomen bij Progetto Danza in Reggio Emilia en neemt deel aan het Agora Coaching Project. “Mijn gedachte was om van daaruit de sprong te maken naar een professioneel dansgezelschap. Je krijgt er les van allerlei bekende choreografen en kunt uitgenodigd worden voor audities. Mijn plan slaagde. Na een jaar kreeg ik een contract aangeboden bij MMcompany, een regionaal gezelschap. Daar heb ik een geweldige tijd gehad die ik nog steeds koester! De directeur ging met me om alsof ik zijn zoon was. Ik mag er altijd terugkomen, hebben ze gezegd. Maar ik kon er niet van leven – dat is sowieso heel lastig in Italië, als danser – en dat wilde ik wel.”
Die kans bood Introdans. “Ik ben geen planner, en ik ben ook niet altijd even onverschrokken maar ik neem gewoon steeds de trein die voorbij komt. Dat heb ik ooit met mezelf afgesproken. Daarom heb ik bij Introdans auditie gedaan… ik, die nog nooit buiten Italië was geweest. En ik ben aangenomen! Het voelt als een groot geluk. Het repertoire dat we dansen biedt zoveel mogelijkheden, stijlen… ik kan nog zoveel leren! Dat is ook precies wat ik wil. Ik wil uitgedaagd worden en focussen; écht iets bereiken als danser. Inmiddels voel ik me helemaal thuis in Nederland en heb ik ook een familie hier. In 2018 trouwde ik met Vérine Bouwman, ook danseres en al jaren mijn collega bij Introdans. Onze situatie is nu uniek: we werken samen, dansen samen en gaan op tournee. Zo hebben we al de hele wereld over kunnen reizen. Hoe mooi is dat.”