Nicolas Vladyslav (1979) begon op zeer jonge leeftijd op de circusschool en niet veel later ontdekte hij de klassieke en moderne dans. Hij was vastbesloten om zijn leven aan ballet te wijden en volgde de klassieke dansopleiding aan het conservatorium van Boulougne-Billancourt en Lyon van 1995 tot 1999.
Zijn carrière als professionele danser begon in 2000. In 2001 ontmoette hij Sidi Larbi Cherkaoui en nam hij deel aan zijn creaties voor les Ballets C de la B. Samen creëerden ze in 2005 Corpus Bach, een duet begeleid door cellist Roel Dieltiens. Tussen 2004 en 2006 assisteerde Nicolas Sidi Larbi Cherkaoui tijdens zijn creaties In Memoriam en Mea Culpa voor Les Ballets de Monte-Carlo, Loin voor het ballet van Grand Théâtre de Genève, en End voor het Cullberg-ballet. In 2005 werkte hij samen met de Argentijnse dansers en choreografen Constanza Macras en Lisi Estaras voor de creatie No Wonder. Het jaar 2007 markeerde het begin van een intense samenwerking met Lisi Estaras en les Ballets C de la B. In de jaren die volgen werkt hij voor meerdere gezelschappen als danser of als maker, zoals les BAllets C de la B, Teatro Real de Cordoba en het KIP. In 2016 creëerde hij met Lisi Estaras, Monkey Mind, een coproductie tussen les Ballets C de la B en Platform-K. In datzelfde jaar keert Nicolas Vladyslav terug op het podium van het Festival d’Avignon met het duet “We’re pretty fuckin’ far from okay” met Lisbeth Gruwez (Voetvolk). Nicolas creëerde het duet Histoires courte. Sans fin. Et en couleurs in 2018. Hij danste in Stellar Boem van Anastasia Savitski (2021). En hij creëerde voor SEAD Alone together (2020), Ceremony (2021), For (my) Love (2022).
Nicolas is op vele gebieden actief: als dansdocent geeft hij sinds 2005 regelmatig danslessen en workshops aan bedrijven en scholen, professionals en amateurgroepen.
In film: hij werkte mee aan de multi-media installatie La Zon-Mai (2007) van Gilles Delmas en Sidi Larbi Cherkaoui. Hij maakte de choreografie voor de reclamefilm Lalegno (2013). Met Lardux film en Jerome Boulbes creëerde hij de choreografie en dans (in motion capture) in de animatiefilms Masques (2009) en Le Printemps (2014).
Nicolas is ook beeldhouwer, hij is de maker van de verbazingwekkende structuur die Lisi Estaras draagt in de solo La Esclava (2015). Nicolas beweegt zich zelden zonder een camera en is dol op video, hij houdt vooral van het gedanst zelfportret. Ook werkte Nicolas mee aan de bouw van sets voor les Ballets C de la B tussen 2008 en 2010.