Manuel Vignoulle

De Franse choreograaf Manuel Vignoulle choreografeert meer met het hart dan met het hoofd. ‘Voor mij is het leven de belangrijkste inspiratiebron.’

Vol ideeën

Als 9-jarig jongetje wist Manuel Vignoulle eigenlijk al dat hij later choreograaf wilde worden. ‘Ik zat altijd vol ideeën, was druk aan het improviseren in de huiskamer. Ik volgde mijn eerste balletles toen ik 6 jaar was, rond mijn achtste startte ik met moderne dans. Dan zat ik tijdens de lessen achterin de ruimte mijn eigen pasjes te doen, tot wanhoop van mijn leraren.’

Dansen, dansen, dansen!

Toch zou het bijna 25 jaar duren voordat Vignoulle zich echt, fulltime, op choreograferen zou richten. ‘Mijn ouders raadden me aan eerst te kijken of professioneel danser niet iets voor me was.’ En dansen deed hij, eerst als student bij het Conservatoire National Supérieur de Danse de Paris, later bij gezelschappen zoals Ballet du Grand Théâtre de Genève (Zwitserland) en Cedar Lake Contemporary Ballet (Verenigde Staten). Ook was hij te gast bij onder andere La La La Human Steps (Canada) en Het Nationale Ballet.

Grote voorbeelden

In zijn jaren als danser kwam Vignoulle in contact met veel bijzondere choreografen. Eén van zijn eerste grote voorbeelden was de choreograaf Redha (volledige naam: Redha Benteifour). ‘Ik ontmoette hem op een cruciaal punt in mijn leven. Ik was 21 en redelijk gedesillusioneerd in de dans. Ik werd nooit verder uitgedaagd, juist steeds gevraagd dingen te doen waar ik al goed in was.’ Toen kwam Redha op zijn pad. ‘Redha is een moderne jazz choreograaf, maar we deden van alles, commerciële klussen, televisie, musical, opera, mode. Ik hield van zijn bewegingstaal, maar ook van de manier waarop hij zich in al die verschillende werelden in kon passen. Redha gaf me mijn passie voor dansen terug.’
Vignoulle noemt verder Sidi Larbi Cherkaoui en Andonis Foniadakis als dankbare inspiratiebronnen. ‘Ik voel me sterk verbonden met hun manier van bewegen, maar ik hou ook van de club-atmosfeer van het werk van Hofesh Schechter en van de bijzondere werelden die de Spaanse choreograaf Cisco Aznar creëert.’

Eigen werk

Op zijn 35e besloot Vignoulle zich echt fulltime op het choreograferen te storten en richtte hij in New York ook zijn eigen gezelschap Manuel Vignoulle – M/motions op. ‘Ik zie mezelf niet als een intellectuele dansmaker. Ik werk meer intuïtief. Ik dans en choreografeer meer met mijn hart dan met mijn hoofd. Natuurlijk, achter elke choreografie zit altijd ook een gedachte, maar de belangrijkste drijfveer is een gevoel, een specifieke atmosfeer. Een diepe connectie met de dansers is voor mij ook heel belangrijk.’

Connectie

Connectie was ook het startpunt voor het bekroonde EARTH, een choreografie voor drie dansers – die als onderdeel van het programma Aqua te zien was aan het begin van seizoen 2022/2023. ‘Ik wilde een stuk maken waarin alledrie de dansers continue met elkaar in contact staan. EARTH gaat over de connectie die wij, als mensen, allemaal met elkaar delen.’ Voor het BACH-programma in 2023 maakt Vignoulle een nieuw werk voor Introdans (ANIMA), een ensemblestuk waarin Vignoulle en de dansers op zoek gaan naar de essentie van henzelf. ‘Voor mij is het leven de belangrijkste inspiratiebron.’